Monday, October 20, 2008

Shopping Lagi

Semalam saya ke car boot lagi. Kali ni bersama husna pula. Tak sangka pula akhi nak ke car boot. Sapa nak lepaskan peluang yang datang. Lagi-lagi buat saya yang memang dah jadi kaki car boot. Uish, sejak bila pulak car boot ada kaki ni. keh..keh..keh…

Macam biasa 6.30 pagi kami dah bersiap. Semangat la katakan. Sampai tak sempat nak jamah sarapan. Air pun lupa nak bawa. Excited punya pasal.

Sampai je car boot cuaca sejuk. Langit mendung je. Tak mematahkan semangat kitorang nak shopping. Kali ni saya target beli baju je. Baju budak dengan kemeja. Mula sampai orang tak ramai lagi buka kedai. Banyak lagi ruang kosong. Kitorang cari kedai yang betul-betul dah pamerkan barang-barang. Saya pun try tanya. Berapa harga baju, dia cakap 1 pound. Pergh..pagi-pagi dah jual mahal. Tak jadi la nak beli. Jalan lagi jumpa kedai yang ke-2. Terus tanya berapa harga baju dorang. 50 pence. Wargh. Ok la. Baju dia pun cantik. Saya pun pilih mana yang berkenan. Dah lepas pilih 12 pasang saya tanya dia berapa harga. Walaupun dalam hati saya dah tau harga berapa. Saja ja. Dia cakap £6. Saya minta £5.50 dia bagi. Pastu saya ternampak puzzle. Ada 4 set. Dia bagi 50 pence juga. Saya ambil semua. Beli box tempat letak kerongsang. dia bagi 20 pence je. Best betul! Satu kedai dah borong sakan. Cuaca semakin sejuk. Tak tahan saya. Tangan macam nak beku je. Glove tak bawa pula. Tahan je la.

Shopping diteruskan lagi. Saya rasa kali ni tak best sikit la. Kebanyakkan harga semua mahal. Tak £1 mesti 50 pence. Takde yang bagi 20pence atau 10pence. Ada sekali tue saya sampai merayu-rayu tawar harga. Last dia bagi juga. Mungkin sebab tak larat nak tengok muka sayu merayu..keh..keh..keh.. Husna memang tak tau dah kemana. Dia jalan lagi lambat dari saya. Saya nak masuk lorong baru dia dok kat belakang lagi. Memang bagus kalau ke car boot jalan berasingan. Tak la berebut barang kalau terbekenan pada barang yang sama. Jadi sapa cepat dia dapat. Selalu Husna akan dapat barang yang best. Barang yang kita kena belek baru jumpa. Kadang tu jealous juga tau. Bila tangan dah tak larat nak angkut barang baru saya cari dia. Ajak hantar barang dulu. Dah lama tak larat nak tunggu dia. Saya cakap, nanti kalau nak hantar barang call saya. Sekali tu dia call masa tangan saya dah penuh dengan barang. Saya tak jawab tapi terus cari dia.

Tengah dok jalan-jalan saya singgah satu kedai. Saya nampak beg Burberry. Saya pegang. Terus dia bagitahu harga. £1. Saya senyum ja. Saya letak balik beg. Dia cakap. ’U can have that beg for 50 pence’. Caya la. Saya pun bagi je la duit. Kali ni saya perasan tak banyak depa jual buku dan mainan. Banyak baju je. Atau saya yang tak tengok betul-betul. Entah la. Dah jalan dok jalan. Jumpa kedai yang jual baju 20 pence. Kena cari dalam timbunan baju. Ni yang saya M.A.L.A.S sket. Sebab harga murah saya pun pilih la. 20 pence je kan. KAN.. sambil tersengeh-sengeh lebih dari kerang busuk.

Ehm, tengah syok shopping, tiba-tiba rasa air menitik.aik. Hujan renyai pula. Tak lama. 5 minit je. Syukur alhamdulillah. Kali ni saya jalan tak sampai hujung. Sebab bila tengok jam dah pukul 12.30..so,aku pun balik ke kereta. Tengok akhi fauzi dah tunggu dalam kereta. Husna tak sampai lagi..aku call dia cakap akhi nak balik dah..

Habis la aktiviti car boot untuk semalam. Kali ni boot belakang bukan untuk saya sorang. Kongsi berdua dengan Husna. Balik je rumah saya terus masukkan barang dalam bilik komputer sebab dalam bilik saya ada kak nab dengan dina tumpang tidur. Barang tu saya tak tengok dah. Biar la dulu. Kalau buka sekarang, nanti nak kena kemas pula. Saya dah tak larat. Yang bestnya bila tengok reaksi Maryam bila tengok barang saya.
Dia ~ I’m not happy today.
Saya ~ Why?
Dia ~ because i’m not going anywhere today…ha..ha..ha..
Saya ~ of cause u're not going anywhere. because it's too cold outside. tomorrow we are going to nursery. so u can go.
Pujuk la kononnya. Sebenarnya dia cakap macam tu sebab dia tak pergi car boot. Pastu dia nak tengok apa yang saya beli. Saya cakap, Maryam buka la sendiri. Saya malas dah nak layan. Tiba-tiba dia jumpa fifi. Terus dia cakap, Oh, I like fifi. Ayat nak pinjam la tu. FAHAM DAH. Saya pun bagi je dia pinjam. Terus tak nak tengok dah barang-barang yang lain.

Petang tu kak nab balik Malaysia. Dia tak sabar dah nak balik. Rindu kat anak. RESPECT dengan kesungguhan dia belajar. SANGGUP BERJAUHAN DENGAN KELUARGA DEMI MENUNTUT ILMU. Saya sempat kirim barang untuk family. Untung dapat kawan yang selalu datang ke London. Dekat dengan rumah saya pula tu. Lepas masak dan solat asar saya pun start buka barang car boot. Penuh lantai dengan baju. Satu kerja pula nak asingkan. Saya buat sikit je malam tu. TAK LARAT. BANYAK GILOOSS..
Tadi pagi sambung sikit. Sempat la suruh Maryam jadi model. Petang sambung sikit. Malam sambung dan habiskan dengan dibantu oleh puteri kesayanganku dan puteraku yang tolong kacau. Penat mulut saya cakap kat Fateh. Dia jawab, ’ehm’ je la. Tinggal kemeja je saya tak lipat lagi. Bila dah habis lipat. Boleh tahan juga banyak saya beli.

Lepas ni nak kena ambil gambar pula. Tengok la 2-3 hari lagi kalau saya rajin akan diupload dalam fs ni.
Ok la. Sudah mengantuk. Selamat malam semua.

No comments: